Koty bengalskie oczarowują dzikim spojrzeniem, wyjątkowym umaszczeniem, niezwykle jedwabistym w dotyku futerkiem, płynnymi ruchami i sprężystą sylwetką. Dziki wygląd łączy się jednak z niezwykle łagodnym, przyjaznym charakterem. Koty bengalskie są żywe, towarzyskie i cały czas zadziwiają nas swoim sprytem oraz inteligencją. Uwielbiają być blisko swojego „człowieka”, często i dużo „mówią” miaucząc na dziesiątki sposobów oraz chętnie się bawią.

Rasa kotów bengalskich jest stosunkowo młoda, ponieważ ma niewiele ponad 50 lat. Rasa powstała na początku lat 60-tych XX wieku w Stanach Zjednoczonych, dzięki amerykańskiej biolog Jean Mill, która rozpoczęła prace nad uzyskaniem kota o dzikim wyglądzie zbliżonym do lamparta, mającym jednocześnie cechy kota domowego.

Początki wiązały się z krzyżowaniem dzikiego kota bengalskiego pochodzącego z Azji Południowo-Wschodniej z kotem domowym. Z czasem wzbogacono pulę genów o przedstawicieli innych ras: amerykańskich kotów krótkowłosych, kotów abisyńskich i kotów egipskich mau. W ten sposób po wielu latach udało się uzyskać piękne koty o przyjaznym charakterze. Do Europy koty bengalskie przybyły dość późno, bowiem dopiero pod koniec lat 80. XX wieku, szybko jednak zyskały dużą popularność.

Dla kota bengalskiego charakterystyczne są:

• mocno zbudowana, sprężysta sylwetka,
• mała w stosunku do tułowia głowa, z owalnymi, dużymi oczami i niezbyt dużymi uszami, delikatnie pochylonymi do przodu, sprawiających wrażenie czujnych i nasłuchujących,
• proste, umięśnione nogi, z których tylne są nieznacznie dłuższe od przednich,
• długi, zaokrąglony na końcu ogon.

Jednak najważniejszą cechą charakterystyczną kotów bengalskich jest futerko. Jest ono krótkie, bardzo gęste i jedwabiste w dotyku. Bardzo często sprawia wrażenie przyprószonego złotem i jest to tzw. glitter. Bez względu na rodzaj umaszczenia pożądany jest jak największy kontrast między rysunkiem a podstawowym kolorem tła.

Kot bengalski musi mieć także jak najjaśniejszy brzuszek z charakterystycznymi kropeczkami, jednakowe, zazwyczaj czarne poduszeczki łapek i ciemną końcówkę ogona.

Koty bengalskie różnią się rysunkiem na futrze oraz jego kolorem. Do najpopularniejszych należą koty brązowe ze złotymi, bursztynowymi lub zielonymi oczami. O wiele rzadsze są śnieżne koty bengalskie (snow lynx, snow mink, snow sepia). Charakterystyczne jest dla nich jasne, kremowe futerko przywodzące na myśl śnieżną panterę i jasne, zazwyczaj niebieskie oczy.

Niekiedy można też znaleźć bengale niebieskie, srebrne, czarne (melanistic) i w tzw. odmianie chacoal. Koty bengalskie mogą mieć mocno odcinające się cętki, rozety (umaszczenie spotted) lub rysunek marmurkowy (marbled).

Wszelkie informacje o standardzie rasy wg. FIFe (The Federation Internationale Feline) można znaleźć pod linkiem:

Zdjęcia zaczerpnięte ze strony www.bengalcats.co